Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2018

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ


ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Το έργο αυτό αναφέρεται στα αυτοσχέδια παιχνίδια των παιδιών της κατοχής. Των παιδιών εκείνων που ενώ βίωναν  τις   απάνθρωπες και  αιματηρές καταστάσεις του πολέμου του 1940  δεν έχαναν το κουράγιο τους γιατί ο νους ο παιδικός βρίσκει όλες τις δικλείδες σωτηρίας με τρόπους που μόνο τα παιδιά γνωρίζουν. Τίποτε δεν γίνεται εμπόδιο στην φαντασία τους, το παιχνίδι τους και την ελπίδα τους για το μέλλον. Μέσα απ αυτό το έργο μπορούμε να μεταφερθούμε στο κλίμα της εποχής της δουλείας και παράλληλα να αντλήσουμε τα αισιόδοξα μηνύματα που αυτό κρύβονται σ αυτό.
 Τα παιδιά, σε κάθε τόπο, σε κάθε χρονική συγκυρία, βρίσκουν τον τρόπο να κρατήσουν ψηλά το ηθικό τους, τους λόγους για να επιζήσουν, τις ηλιαχτίδες μέσα στη συννεφιά. Ας τα εμπιστευθούμε λοιπόν. Ο τρόπος που μετατρέπουν τον φόβο σε γέλιο, την απογοήτευση σε ελπίδα, τον πόνο σε δύναμη είναι μοναδικός.
Κι όλ αυτά, μέσα απ το παιχνίδι. Ακόμη και την εποχή της κατοχής. «Τα παιχνίδια της κατοχής» είναι ένα έργο που θα μας μεταφέρει στο κλίμα και ταυτόχρονα θα ευαισθητοποιήσει το ενδιαφέρον των παιδιών μας για τα παραδοσιακά παιχνίδια.
Θα δούμε την εποχή εκείνη με άλλα μάτια. Θα παίξουμε παιχνίδια εποχής. Θα κατασκευάσουμε δικά μας. Θα διδαχτούμε πως μέσα από τις στάχτες, γεννιέται πάντα η ελπίδα για το μέλλον.
………………………….

Το έργο απευθύνεται σε μικρά παιδιά παιδικού σταθμού και νηπιαγωγείου. Δεν περιέχει διαλόγους. Έχει αρκετή μουσική και παντομίμα στα οποία μπορούν να πάρουν μέρος ακόμη και τα πολύ μικρά παιδιά που δεν έχουν λόγο.

Απόσπασμα...
3ο παιδί
Παιχνίδια αυτοσχέδια,
 παιχνίδια ομαδικά,
που πέρασαν απ την παλιά
στη νέα μας γενιά.

Σε εποχή ειρήνης,
 μα και στην κατοχή,
 γεμίζανε μ ελπίδα
την παιδική ψυχή.
.........................................................
8ο παιδί
Της κατοχής τις συμφορές
 σβήναμε απ το νου
 σαν παίζαμε ποδόσφαιρο
ενός παλιού καιρού.

Τη μπάλα μας τη φτιάχναμε
 μ ένα σωρό κουρέλια
και αντηχούσαν τα στενά
 από φωνές και γέλια.

Τότε εμείς ξεχνούσαμε
 όλα μας τα δεινά
 και λευτεριάς αέρα
 μύριζε η γειτονιά.

Συνεχίζεται.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου