ΘΕΑΤΡΟ ΣΑΝ... ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΤΟ ΞΥΠΌΛΗΤΟ ΤΑΓΜΑ

Το ξυπόλητο τάγμα

Υπόθεση

Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο εμπνευσμένο από την ομώνυμη βραβευμένη ταινία  του 1954 σε σενάριο του Νίκου Κατσιώτη που αναφέρεται στην επέτειο της 28ής Οκτωβρίου και την εποχή της γερμανικής κατοχής.

Ο αφηγητής τοποθετεί τον θεατή μέσα στο κλίμα της Ελλάδας του 1941

Οι έλληνες υποφέρουν. Και κυρίως τα παιδιά. Ο ήρωας της ιστορίας μας είναι ένα μικρό αγόρι που έχει υπό την προστασία του τη μικρή του αδερφή. Οι γονείς τους έχουν χαθεί στον πόλεμο. Σε ένα από τα συσσίτια του ερυθρού σταυρού τα δύο παιδιά στέκονται στην ουρά. Μα μόλις φτάσει η σειρά τους το φαγητό τελειώνει. Απογοητευμένα  επιστρέφουν στο κρυσφύγετό τους και το αγόρι βγαίνει έξω προς αναζήτηση τροφής. Πέφτει επάνω σε μια συμμορία ξυπόλυτων παιδιών τη στιγμή που αρπάζουν κρυφά ψωμί από ένα γερμανικό καμιόνι. Τη στιγμή που έρχονται οι γερμανοί η συμμορία διαφεύγει κι ο ήρωας μας μένει μ ένα καρβέλι στα χέρια. Αυτοί τον απειλούν και τον περιγελούν. Όταν φύγουν οι γερμανοί, έρχονται τα παιδιά της συμμορίας και του προτείνουν να γίνει μέλος της ομάδας τoυς. Έτσι ορκίζεται στο ξυπόλυτο τάγμα της συμμορίας που αντιστέκεται στους γερμανούς, μ ένα τρόπο παιδικό, κωμικό καθώς περνά μέσα από διάφορες αποστολές πχ κλέβουν τρόφιμα, κατεβάζουν τη γερμανική σημαία κλπ

Κι όταν σημάνει η ώρα της λευτεριάς τα παιδιά αποφασίζουν να μη διαλύσουν την ομάδα τους.

Μόνο που τώρα θα έχουν διαφορετικό στόχο. Έτσι η ομάδα ονομάζεται «παιδιά ενάντια στη βία» μιας και την βίωναν στο πετσί τους σε όλες της τις μορφές.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ...

1ο παιδί

Χρειαζόμαστε σχολεία, βιβλία και παιχνίδια.

 Βαρέθηκα όλη μέρα να ψάχνω στα σκουπίδια!

2ο παιδί

Βαρέθηκα να κρύβομαι, τις νύχτες να φοβάμαι

 θα ήθελα σε μαλακό κρεβάτι να κοιμάμαι!

3ο παιδί

Θα θελα να μην κρύβομαι, να παίζω μες τον ήλιο

 να χαίρομαι τη λευτεριά, και τον καλό μου φίλο!

 ..............................................................................

  8^ο παιδί

Και τώρα στην ομάδα μας πρέπει να ορκιστείς

Πως όλους τους κανόνες της εσύ θα σεβαστείς

Άκου και επανέλαβε όσα εσύ θ ακούς

Στους άγραφους τους νόμους μας, που πρέπει να υπακούς

(το κάθε παιδί λέει ένα ένα στίχο και ο Αντώνης τον επαναλαμβάνει)

1^ο παιδί

Θα κλέβω μόνο όταν πεινώ δεν θ αδικώ κανένα

Δε θα κρατάω το φαγητό, μονάχα για εμένα

2^ο παιδί

Όλα θα τα μοιράζομαι μ όλη μου την παρέα

Όταν μπορείς να μοιραστείς είναι η ζωή ωραία

3^ο παιδί

Θα εμποδίζω τον εχθρό για να τον σταματήσω

Με παιδική αντίσταση θα τον γυρίζω πίσω

Ορκίζομαι

..............................