Αντί προλόγου
"Η ζωή είναι
ωραία" είναι ο τίτλος της ταινίας του Ρομπέρτο Μπενίνι που το 1997
προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους της Ιταλίας. Στη συνέχεια η
ταινία παίχτηκε στις ΗΠΑ και απέσπασε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ. Στους
περισσότερους από εμάς, η υπόθεση είναι
γνωστή:
Ένας Ιταλός εβραϊκής καταγωγής ζει μία ήσυχη
ζωή μαζί με τη γυναίκα που αγαπά και το μικρό του γιο. Η ζωή τους όμως
ταράζεται και παίρνει άλλη τροπή μετά την εντολή για ολοκαύτωμα που δόθηκε
στους Γερμανούς στα πλαίσια της επεκτατικής τους πολιτικής, κατά τη διάρκεια
του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι Εβραίοι κυνηγημένοι από
τους Γερμανούς θανατώνονται η κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε ένα
στρατόπεδο συγκέντρωσης βρίσκεται και ο πρωταγωνιστής μαζί με το μικρό του γιο.
Σε διπλανό στρατόπεδο βρίσκεται και η γυναίκα του με δική της θέληση. Ο Εβραίος
πατέρας, ο Γκουίντο, προκειμένου να προστατέψει το γιο του μέσα στο στρατόπεδο,
τον κρατάει κρυμμένο βρίσκοντας διάφορα τεχνάσματα για να τον πείσει πως
πρόκειται απλά για ένα παιχνίδι στο οποίο ο νικητής αφού συγκεντρώσει τους
απαραίτητους πόντους, θα πάρει για βραβείο ένα αληθινό τανκ, ξέροντας πως αυτό
είναι η επιθυμία και το όνειρο του μικρού Τζοζέ.
Ένα δύσκολο εγχείρημα για
παιδική θεατρική παράσταση, το οποίο όμως τολμούμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο ώστε
να γίνει κατανοητός από μικρά παιδιά και παράλληλα να περάσει μηνύματα όπως
αυτό που μας θυμίζει όπως όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις και πώς μέσα από τις
πιο δύσκολες καταστάσεις μπορούμε να αντλήσουμε το θάρρος που μας χρειάζεται
για να καταλάβουμε πως η ζωή είναι ωραία.
ΔΕΙΓΜΑ
Τζοζέ
Πατέρα δεν μου αρέσει εδώ ,
θα θελα τη μαμά.
Πάμε στο σπίτι γρήγορα,
θα χει γυρίσει πια.
Γιατί μας φέρανε εδώ;
Μοιάζει με φυλακή.
Πρόσεξα πως δεν έχει
κανένα άλλο παιδί,
Γκουίντο (με ψεύτικο ενθουσιασμό)
Τζοζέ, άκου προσεκτικά,
γιατί είναι μυστικό.
Αυτό είναι ένα παιχνίδι
……διαφορετικό!
Και για να το κερδίσουμε,
να χεις υπομονή.
Να μη μιλάς, να φέρεσαι
σαν να σαι φυλακή.
Υπάρχουν και κανόνες.
Τον πρώτο θα σου πω:
Ποτέ να μη ζητήσεις
να φας ένα γλυκό.
Και όποιος τη μαμά του
κάποια στιγμή ζητήσει ,
να ξέρει το βραβείο
πως δεν θα το κερδίσει.
Τζοζέ
Και ποιο είναι το βραβείο;
Αξίζει αυτό τον κόπο;
Γιατί εγώ δεν θέλω
να ζω με αυτόν τον τρόπο!
