Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΜΑΖΙ…

Φωτογραφία του χρήστη Θέατρο σαν παραμύθι.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Το έργο αυτό, αποτελείται από ποιηματάκια που αναφέρονται στη σχολική χρονιά που έζησαν τα παιδιά στο νηπιαγωγείο. Αναμνήσεις από περιστατικά, κρυμμένα συναισθήματα και καταστάσεις που έρχονται πλέον στη σκηνή με τη μορφή ενός νοσταλγικού απολογισμού αλλά και αποχαιρετισμού.
Οι μικροί πρωταγωνιστές έχοντας πια την ωριμότητα που απέκτησαν αυτούς τους δέκα μήνες, θα συγκινήσουν, θα συγκινηθούν και θα συνειδητοποιήσουν ότι όσα ζήσανε, δεν χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Οι καλές φιλίες, παραμένουν στη ζωή μας, αρκεί να τροφοδοτούνται.
Το έργο περιλαμβάνει 93 στροφές. (τετράστιχα) Δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των παιδιών. Ένα εύκολο έργο, χωρίς ιδιαίτερα σκηνικά και κοστούμια.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ...

Τις πρώτες μέρες μου λειπε,
η καλή μου η μανούλα
κι όταν ξυπνούσα το πρωί,
με έπιανε τρεμούλα!
Ερχόμουν πάντα στο σχολειό,
με δακρυσμένα μάτια
και τη μικρή καρδούλα μου,
να γίνεται κομμάτια.
Μα ύστερα με χάιδεψε,
ένα γλυκό χεράκι.
Και μου πε: «Μη φοβάσαι,
μικρό μου αστεράκι…»
Και η καρδιά σταμάτησε,
πια, να χοροπηδά,
γιατί η δασκάλα ήτανε,
καλή σαν τη μαμά.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου