Η ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

ΥΠΟΘΕΣΗ

Τα γράμματα της αλφαβήτας διαγωνίζονται, Κριτές είναι ποιοί άλλοι; Τα παιδιά του νηπιαγωγείου. Το κάθε γράμμα, θα φέρει την πιο όμορφη λέξη που αρχίζει από αυτό κι έτσι όλα, βάζουν τα δυνατά τους. Η κριτική επιτροπή, είναι αυστηρή! Ντύνονται,χτενίζονται και παρουσιάζουν ένα ένα, τη λέξη του. Τι γίνεται όμως, όταν οι κριτές δεν μπορούν ν αποφασίσουν;
Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που απευθύνεται σε μεγάλο αριθμό παιδιών, τάξης νηπιαγωγείου.
ΣΚΗΝΙΚΟ
Το σκηνικό, μπορεί να είναι χαρτί του μέτρου, 2επί 2, που επάνω του, τα παιδιά μπορούν να ζωγραφίσουν,η να κολλήσουν γράμματα με την τεχνική του κολάζ.
Μπροστά στο ζωγραφισμένο σκηνικό, ένα θρανίο ή τραπέζι και καρέκλες πίσω από αυτό, που θα κάθεται η κριτική επιτροπή.
ΡΟΛΟΙ
24 παιδιά –γράμματα (όλα φορούν άσπρα ρούχα και έχουν στη μπλούζα τους το καθένα το δικό του γράμμα φτιαγμένο από χαρτόνι και στερεωμένο με συραπτικό.)
6 παιδιά –κριτές (φορούν κανονικά ρούχα και από ένα καπέλο που γράφει: ΚΡΙΤΗΣ 1, ΚΡΙΤΗΣ 2,κλπ)

Μουσική 1:
http://youtu.be/JF0UIHDgNQQ
1η σκηνή
Επάνω στη σκηνή, ανεβαίνουν όλα τα γράμματα και μπαίνουν στη σωστή σειρά.
ΔΕΛΤΑ
Όλα εμείς τα γραμματάκια, μες τη φετινή χρονιά,
ήρθαμε στα νηπιάκια για να δώσουμε χαρά.
ΗΤΑ
Φτιάξανε χιλιάδες λέξεις, με καθένα από εμάς,
κι άντε τώρα να διαλέξεις, ποια απ΄όλες προτιμάς.
ΛΑΜΠΔΑ
Το καθένα γραμματάκι, θα ανέβει στη σκηνή
ήρθε η χρονιά στο τέλος και θα διαγωνιστεί.
ΞΙ
Κι αν από ένα γραμματάκι, όμορφη αρχίζει λέξη,
κριτική επιτροπή, για αρχηγό θα το διαλέξει.
ΣΙΓΜΑ
Να και η επιτροπή μας, ανεβαίνει στη σκηνή,
όλα εμάς τα γραμματάκια, για να μας υποδεχτεί.
Η κριτική επιτροπή, ανεβαίνει και κάθεται στη θέση της

ΦΙ
Πάμε γρήγορα λοιπόν,να πλυθούμε, να ντυθούμε
γιατί κάποιοι από εμάς, νικητές τώρα θα βγούνε.
Οι κριτές κάνουν πως μιλούν μεταξύ τους...
................................................................................................................................................................................................
ΗΤΑ
Είμαι εγώ το γράμμα ΉΤΑ φέρνω ήλιο στην ψυχή,
ηλιαχτίδες που τρυπώνουν, πάντοτε στην τάξη αυτή.
Έμπαινα μες τα μαλλιά τους και στις παιδικές ψυχές,
κίτρινος και στρογγυλός, πάντα μες τις ζωγραφιές.
............................................................................................................................................................................................................
ΠΙ
Δεν άργησα καθόλου, εγώ ν αποφασίσω,
ποια λέξη να σας φέρω, και τους κριτές να πείσω...
Παραμυθάκι διάλεξα, που τα παιδιά μαγεύει,
σε κόσμους πιο ονειρικούς, πάντα τα ταξιδεύει...
...............................................................................