Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΣΤΟΛΗ

ΥΠΟΘΕΣΗ

Πρόκειται για την ιστορία του Αρλεκίνου, διασκευασμένη, ώστε να ανταποκρίνεται στο κλίμα μιας καλοκαιρινής γιορτής νηπιαγωγείου.
Ο Γιάννης είναι ένα φτωχό παιδί που ζει με τη μητέρα του.Μια μέρα, στο σχολείο, η φίλη και συμμαθήτριά του η Άννα, προσκαλεί όλα τα παιδιά της τάξης, στη γιορτή της. Μόνο που η γιορτή αυτή, θα έχει μια ιδιαιτερότητα.Η Άννα ζητάει να έρθουν όλα τα παιδιά, φορώντας μια στολή, που να θυμίζει κάτι από τη ζωή του νηπιαγωγείου. Τα παιδιά αρχίζουν να λένε τι τους άρεσε στο σχολείο και ποια στολή θα φορέσουν.Κάποιος είπε πως θα ντυθεί μπάλλα, άλλος χρωματιστό μολύβι,και οι ιδέες πέφτουν βροχή...
Ο Γιάννης γυρνάει σπίτι του στεναχωρημένος, επειδή δεν έχει χρήματα να αγοράσει μια στολή. Η ράφτρα μητέρα του, με το ζόρι τα βγάζει πέρα...Και δεν μπορεί να του αγοράσει το ύφασμα για τη στολή που θέλει...
Όμως, η αγάπη της μητέρας και ένα περίεργο όνειρο, έρχονται να τους βγάλουν από τη δύσκολη θέση.Η ιδέα που γεννήθηκε μέσα από το όνειρο, υλοποιείται και τότε, όλα αλλάζουν...
..............................................................................................................................................................................................
Άννα
Ψάξτε λοιπόν να βρείτε, για εσάς το πιο καλό
γιατί στο τέλος της γιορτής, θα χει διαγωνισμό.

Η πιο ωραία ιδέα, αυτή θα βραβευτεί
και με μεγάλη αγκαλιά, τότε θα ανταμειφθεί.

Σκεφτείτε όλοι σας λοιπόν, τη φετινή χρονιά
φορέστε τη στολή σας, κι ελάτε στις επτά.
...............................................................................................................................................................................................
Γιάννης
Το Σάββατο, μητέρα μου, η Άννα έχει γιορτή
Και πρέπει όλοι να πάμε, ντυμένοι με στολή.
Μα τι στολή να βάλω, αφού εγώ δεν έχω;
Μου φαίνεται απ τη γιορτή, εγώ, πως θα απέχω.
...............................................................................................................................................................................................
Είμαστε κουρελάκια, που χουμε περισσέψει,
μ εμάς να φτάξει μια στολή και σ όλους να αρέσει.
Φέραμε όλα τα χρώματα, μέσα στο όνειρό της
να ράψει ένα κοστούμι, ωραίο για τον γιο της.
............................................................................................................................................................................................
Μητέρα
Ω! Τι παράξενο όνειρο, μα μου δωσε ιδέα
μία στολή να φτιάξω, εγώ την πιο ωραία.
Κόκκινο και πορτοκαλί, κίτρινο και γαλάζιο
όλα τα κουρελάκια, σε μια σειρά τα βάζω.
Τα βγάζει απ το καλάθι και τα στρώνει κάτω σε σειρά.
Μα τι μπορώ να φτάξω, εγώ αν τα ενώσω;
Το βρήκα! Μια στολή, σαν το ουράνιο τόξο!