Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

« ΈΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ»

Φωτογραφία του χρήστη Θέατρο σαν παραμύθι.

Ένα έργο γραμμένο αποκλειστικά για τα παιδιά μιας ΣΤ τάξης δημοτικού σχολείου . Μια γιορτή αποχαιρετισμού γεμάτη αναμνήσεις, όνειρα, ελπίδες για το μέλλον. Ένα έργο που καθρεφτίζει τις παιδικές ψυχές όταν πρόκειται ν αφήσουν πίσω τους ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους. Αρκετή δόση χιούμορ και όμορφα τραγούδια ξεπετάγονται ανάμεσα στις ομάδες παιδιών-ηθοποιών που συζητάνε πάνω σε γεγονότα, και καταστάσεις που έμειναν στο μυαλό τους από όλα αυτά που ζήσανε τα έξι χρόνια που περάσανε μαζί. Φιλίες που γεννήθηκαν και ανθίσανε. Συναισθήματα που στήνανε χορό καθημερινά μέσα και έξω από την τάξη.
Ξεκινώντας από τη αρχή, ως πρωτάκια και ύστερα, βήμα βήμα φτάσανε στην τελευταία τάξη. Τώρα, βλέπουν με διαφορετική ματιά όλα τα πράγματα. Είναι μεγάλοι τώρα!!!
Το έργο χωρίζεται σε πέντε σκηνές. Η καθεμιά αρχίζει με τραγούδι που τραγουδούν τα παιδιά, αναπαριστώντας κάτι. Το ξεκίνημα γίνεται με ένα καράβι που τα παιδιά το παρομοιάζουν με το σχολείο τους. Και το ταξίδι αρχίζει… Πότε με μπουνάτσα και πότε με τρικυμία. Αλλά η πορεία… πορεία….
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ...
Όταν τελειώσει το τραγούδι, έρχονται μπροστά ένα ένα τα επόμενα παιδιά και λένε..
ΕΛΕΝΗ
Βάλαμε πλώρη λοιπόν, πριν έξι χρόνια… Με καράβι το σχολειό μας…
ΓΙΩΡΓΟΣ
Με τιμόνι το βιβλίο μας…
ΜΑΡΙΑ
Με πανί τα όνειρά μας…
ΙΓΙΑΝΝΗΣ
Με καπετάνιους τους γονείς και τους δασκάλους μας…
ΔΗΜΗΤΡΑ
Κι έτσι, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας… Έξι χρόνια πριν. Πόσες αναμνήσεις… Πόσες στιγμές… Άλλοτε φάνταζαν όμορφες στα μάτια μας κι άλλοτε τάραζαν το καράβι μας σαν κύματα που χτυπούσαν το σκαρί μας αλύπητα.
Αλλά, η πορεία, πορεία! Δεν άλλαξε η ρότα μας. Και να μαστε σήμερα εδώ, χαρούμενοι , ώριμοι και με γεμάτη την ψυχή μας, σαν τους ναυτικούς που τελείωσαν ένα ακόμη ταξίδι και ικανοποιημένοι ξαποσταίνουν για λίγο στη στεριά, ώσπου να ξεκινήσουν ένα καινούριο , ξεκούραστοι πια και γεμάτοι εμπειρίες.
Σ αυτό το λιμάνι θα σταθούμε λίγο περισσότερο σήμερα. Θα αναπολήσουμε στιγμές, θα θυμηθούμε καταστάσεις, θα ξαναζήσουμε συναισθήματα και σ αυτή τη διαδρομή, θέλουμε κοντά μας εσάς. Τους καπετάνιους μας! Που δεν αφήσατε στιγμή το τιμόνι του καραβιού μας κι έτσι το ταξίδι μας έγινε πιο όμορφο πιο ασφαλές και πιο μαγικό…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου