“Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ”

ENΑ ΕΡΓΟ ΓΡΑΜΕΝΟ ΣΕ ΕΜΜΕΤΡΟ ΛΟΓΟ, ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ..ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΡΓΟ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΣΤΟ E MAIL ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ.
.
Πρόκειται για τον αρχαίο μύθο, ο οποίος αιτιολογεί κατά τους αρχαίους Έλληνες τον κύκλο των τεσσάρων εποχών. Ξεκινώντας από την όμορφη εικόνα της ανθισμένης γης και την άρρηκτη σχέση μητέρας –κόρης, όπου τα λουλούδια και τα πουλιά έχουν και ρόλο αφηγητή, διαδραματίζεται ο μύθος για να περάσει από όλα τα στάδια των αλλαγών της φύσης, τα οποία ταυτίζονται με την ψυχική διάθεση του δεσμού αυτού.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ...
ΔΗΜΗΤΡΑ
Κόρη μου εσύ! Πολύτιμη ομορφιά μου!
είσαι το γέλιο που πηγάζει απ την καρδιά μου.
Κι αν κάποια μέρα θα φύγεις μακριά
θα φύγει κι από μένα, για πάντα η χαρά!
Είσαι το έργο της ζωής μου, το πιο σημαντικό
και ότι πιο μοναδικό, αξίζω εγώ να ζω......................
.................................................

Αφηγητής 2
Έτσι λοιπόν η φύση γέμιζε ομορφιά,
όταν η Δήμητρα είχε, την κόρη, αγκαλιά.
Άνοιξη , καλοκαίρι ερχότανε στη γη
κι οι άνθρωποι χαιρότανε την κάθε τους στιγμή.
Μάζευαν τη σοδειά τους, τρώγανε τους καρπούς,
αυτούς που έκανε δώρο, η Δήμητρα σ αυτούς.
Μα… κάποιος παρακολουθεί, την όμορφη κοπέλα
Κι η μάνα της την άφησε μόνη της εδώ πέρα…

.......................................................................
(περπατάει με βαριά βήματα πάνω κάτω στη σκηνή)
ΑΔΗΣ
Εγώ είμαι ο Άδης, θεός του κάτω κόσμου.
Και όσοι έρχονται εδώ, όλοι τρέμουν εμπρός μου.
Μα τι σκοτάδι τρομερό γύρω μου με τυλίγει
και μήπως είναι αυτό, ανθρώπους που φοβίζει;

...................................................................
Δήμητρα
Ω, θεοί, μα που να πήγε; Την είχα αφήσει εδώ,
και τώρα εξαφανίστηκε μέσα σ ένα λεπτό!
Και πως θα ζήσω τώρα χωρίς τη συντροφιά της,
χωρίς να της χτενίζω τα όμορφα μαλλιά της;
Χωρίς ν ακούω τη γλυκιά, μελωδική φωνή της,
χωρίς ν ακούω το γέλιο της και την αναπνοή της;
Δεν πρόκειται ξανά τη γη, εγώ να τη βλαστήσω
ούτε με στάρι τους αγρούς, ξανά δεν θα γεμίσω…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....